Badanie stanu zdrowia Polaków, przeprowadzone w końcu 2009 roku pokazało, że w naszym kraju jest blisko 4,2 miliona osób niepełnosprawnych. Szczegółowe dane Głównego Urzędu Statystycznego z 2011 podają, że 1,75 miliona ludzi ma uszkodzony narząd wzroku. Podana statystyka dotyczy wyłącznie osób posiadających orzeczenie o niepełnosprawności i nie są do niej wliczane osoby, które mają kłopoty ze wzrokiem z racji podeszłego wieku. Niewielu z nas zdaje sobie sprawę z tego, że co dziewiąty Polak jest niepełnosprawny. Na co dzień przecież nie widzimy niepełnosprawnych na ulicach. Wynika to z tego, że jest zbyt dużo barier uniemożliwiających ich samodzielną egzystencję wśród nas.

Osoby niewidome oraz niedowidzące w przestrzeni miejskiej

Osoby sprawne nie są w stanie zrozumieć, jak trudno żyć w naszym świecie osobom niewidzącym lub niedowidzącym. Stale czyhają na nie zagrożenia, niezabezpieczone krawężniki, tory tramwajowe, przejścia dla pieszych, perony kolejowe i stacje metra. Poziome oznakowanie dla niewidomych i dźwiękowe sygnały przy przejściach dla pieszych pozwoliłyby im bezpiecznie podróżować, co jest podstawowym warunkiem podjęcia pracy i zwykłej egzystencji.

Oznakowanie dla niewidomych wykonuje się przy niebezpiecznych krawędziach peronów, przystanków czy stromych schodów. Dzięki odpowiednim, guzikowym wypustkom, które są wyczuwalne pod stopami, osoby niewidzące lub niedowidzące są ostrzegane o grożącym im niebezpieczeństwie. Trudno w to uwierzyć, ale nawet nowoczesne metro w Warszawie miało instalowane tego typu zabezpieczenia dopiero niedawno. Wcześniej nikt nie pomyślał o tysiącach niewidomych, którzy przez tego typu bariery są skazani na siedzenie w domach i poruszanie się wyłącznie w towarzystwie przewodników.